Οὐδέ τις ὧν ἶφι μὲν ἔπραττεν, ἀνήκοός ἐστιν,

Οὐδ’ ἀρετῆς ἔλαθενγ’ εἵνεκα πλεῖστα πονῶν,

Πάντες γοῦν τίζουσιν ὀφέλλουσί τε τιμῇ

Ὥστ’ ἄρα νῦν εἶναιτὸ κλέος ἀθάνατον

Πολλὰ δ’ ἐν εἰρήνῃ καὶ χρήσιμα ὄνταγ’ ἔπραττε

Ταῦτα δὲ ἐξειπεῖν δύσκολόν ἐστιν ἐμοὶ,

Οὐδὲ νόῳ ἔμπης δύναμαι κ(αὶ) τῇ φρενὶ κεύθειν

Ἀλλ’ ὡς οἷόςτ’ ἂν εἶμι, λέγειν ἐθέλω,

Ὅππως ἐσσόμενοιγ’ εἰς ὕστερον οἱ μὲν ἅπαντες

Εἴδωσι, κλειτὸςτ’ οὐδὲ λάθοιεν ἄναξ,